 |
| Η πρακτική και σοβαρή αντίσταση που θα πηγάσει από την αλληλεγγύη μεταξύ των Ελλήνων |
Αυτή την περίοδο, όπως είναι γνωστό, παρατηρείται από τα ΜΜΕ τεράστια κινητικότητα τόσο σε Κύπρο όσο και σε Ελλάδα για τις εκλογές. Στην μεν μητροπολιτική Ελλάδα για τις βουλευτικές εκλογές, οι οποίες όπως δείχνουν θα επαναληφθούν, ενώ στην Κύπρο για τις προεδρικές εκλογές.
Η ευκαιρία που δεν χάνουν τα ΜΜΕ να απασχολούν τον απλό πολίτη, από τώρα για τις εκλογές, δεν χάνεται κάθε φορά. Έτσι αρχίζουν οι δημοσκοπήσεις, οι προεκλογικοί αγώνες, οι τσακωμοί (και σε λίγο θα είναι και πιο έντονοι) και η Κύπρος θα μοιάζει σαν ένας τόπος παραδεισένιος όπου δεν υπάρχει κανένα απολύτως πρόβλημα και η μόνη έννοια μας θα πρέπει να είναι οι εκλογές και μόνον.
Αυτή είναι δυστυχώς η νοοτροπία των ΜΜΕ ένα χρόνο ή μισό πριν τις εκλογές. Σκοπός και στόχος ή καλύτερα τελικό αποτέλεσμα, είναι η αποχαύνωση του Λαού και η προσκόλληση του γύρω από αυτό που ονομάζουμε εκλογικές διαδικασίες. Ο Λαός, παρόλο που αυτός ψηφίζει, παραμένει θεατής σε όλο αυτό το έργο αποβλακωμένος και πλέον ξεχνά σιγά-σιγά τα πραγματικά προβλήματα, τόσο του τόπου όσο και τα προσωπικά τα δικά του, που πρέπει να αντιμετωπίσει για να δει ένα καλύτερο αύριο.
Τα θέματα λοιπόν είναι πολλά. Κυπριακό ζήτημα, οικονομία, λαθρομετανάστευση (στην Κύπρο ευτυχώς όχι τόσο έντονα), οδοφράγματα, εγκληματικότητα και τόσα άλλα που επί δεκαετίες η εκάστοτε πολιτική ηγεσία αδυνατεί να λύσει ή να προβεί προς αυτή την κατεύθυνση.
Υπόψιν ότι τα μόνα "όπλα" των πολιτικών κομμάτων του σήμερα, είναι η λεγόμενη πολιτική. Γι αυτούς πολιτική είναι η ομιλία ουσιαστικά, το λέμε να συζητάμε και να αποφασίζουμε και τα αρμόδια όργανα εκτελούν. Αυτά τα αρμόδια όργανα, είτε είναι η αστυνομία, είτε κάποιες άλλες αρχές του κράτους. Απ' εκεί και πέρα τα πολιτικά κόμματα, ανεξαρτήτως δύναμης στην βουλή, είναι εξαιρετικά αδύνατα.
Ο Τόπος θέλει δράση. Χρειάζεται μεν και η συμβολή του κόσμου στις εκλογές για την "για να δίνεται δύναμη" σε ένα κίνημα ή ένα κόμμα, αλλά χρειάζεται και από το ίδιο το κίνημα να έχει δράση. Να βρίσκει δηλαδή τους τρόπους με τους οποίους θα ασκεί πίεση για αλλαγή ή καλύτερα θα κάνει το ίδιο την αλλαγή. Αυτή η αλλαγή θα πρέπει να είναι μόνο προς το καλό του Τόπου και προς τις ιδέες και αξίες του κινήματος.
Μόνο έτσι θα μπορεί ο Τόπος να δει μια άσπρη μέρα. Ο κόσμος πλέον βαρέθηκε τους γραβατωμένους πολιτικάντηδες, τις μυστικές συμφωνίες και τις μαφίες της πολιτικής σκηνής. Βαρέθηκε τους λαϊκισμούς για την καρέκλα, τις ανούσιες κόντρες και την ψεύτικη κομματολαγνία. Ο κόσμος θέλει ανθρώπους να είναι δίπλα του στις δύσκολες του ώρες. Θέλουν το πολιτικό να του προσφέρει ένα κομμάτι ψωμί όταν το έχει έλλειψη, θέλουν έναν άνθρωπο να βοηθήσει για τυχόν οικονομικά προβλήματα, θέλουν κάποιο από την πολιτική σκηνή να του δείχνει αγάπη, θέλουν κάποιον να αγωνίζεται για την Πατρίδα αφιλοκερδώς δίνοντας έτσι υπηρεσίες προς τον Λαό και την Πατρίδα.
Σε μας είναι λοιπόν η ευκαιρία να αλλάξουμε αυτόν τον τόπο, να δώσουμε μια δυνατή γροθιά στο κατεστημένο και όλους αυτούς που τρώνε στην ράχη του Λαού για την καρέκλα και το κόμμα, σε όλους αυτούς που τόσα χρόνια κοροϊδεύουν ετούτο τον Λαό και τον έχουν γραμμένο στα παλιά τους τα παπούτσια. Ας προσπαθήσουμε λοιπόν, μακρυά από κινήματα προς το παρών, να είμαστε δίπλα από τον κάθε συνάνθρωπο μας και να το βοηθήσουμε. Ανεξάρτητα αν κάποιος είναι φίλος μας ή όχι. Το μόνο που θέλουμε είναι να ξημερώνει στον τόπο των ηρώων μας και όχι να νυχτώνει. Γιατί οι θυσίες τους για έναν τόπο ελεύθερο, ευημερούντο δεν θα παν χαμένες.
Τα θέματα λοιπόν είναι πολλά. Κυπριακό ζήτημα, οικονομία, λαθρομετανάστευση (στην Κύπρο ευτυχώς όχι τόσο έντονα), οδοφράγματα, εγκληματικότητα και τόσα άλλα που επί δεκαετίες η εκάστοτε πολιτική ηγεσία αδυνατεί να λύσει ή να προβεί προς αυτή την κατεύθυνση.
Υπόψιν ότι τα μόνα "όπλα" των πολιτικών κομμάτων του σήμερα, είναι η λεγόμενη πολιτική. Γι αυτούς πολιτική είναι η ομιλία ουσιαστικά, το λέμε να συζητάμε και να αποφασίζουμε και τα αρμόδια όργανα εκτελούν. Αυτά τα αρμόδια όργανα, είτε είναι η αστυνομία, είτε κάποιες άλλες αρχές του κράτους. Απ' εκεί και πέρα τα πολιτικά κόμματα, ανεξαρτήτως δύναμης στην βουλή, είναι εξαιρετικά αδύνατα.
Ο Τόπος θέλει δράση. Χρειάζεται μεν και η συμβολή του κόσμου στις εκλογές για την "για να δίνεται δύναμη" σε ένα κίνημα ή ένα κόμμα, αλλά χρειάζεται και από το ίδιο το κίνημα να έχει δράση. Να βρίσκει δηλαδή τους τρόπους με τους οποίους θα ασκεί πίεση για αλλαγή ή καλύτερα θα κάνει το ίδιο την αλλαγή. Αυτή η αλλαγή θα πρέπει να είναι μόνο προς το καλό του Τόπου και προς τις ιδέες και αξίες του κινήματος.
Μόνο έτσι θα μπορεί ο Τόπος να δει μια άσπρη μέρα. Ο κόσμος πλέον βαρέθηκε τους γραβατωμένους πολιτικάντηδες, τις μυστικές συμφωνίες και τις μαφίες της πολιτικής σκηνής. Βαρέθηκε τους λαϊκισμούς για την καρέκλα, τις ανούσιες κόντρες και την ψεύτικη κομματολαγνία. Ο κόσμος θέλει ανθρώπους να είναι δίπλα του στις δύσκολες του ώρες. Θέλουν το πολιτικό να του προσφέρει ένα κομμάτι ψωμί όταν το έχει έλλειψη, θέλουν έναν άνθρωπο να βοηθήσει για τυχόν οικονομικά προβλήματα, θέλουν κάποιο από την πολιτική σκηνή να του δείχνει αγάπη, θέλουν κάποιον να αγωνίζεται για την Πατρίδα αφιλοκερδώς δίνοντας έτσι υπηρεσίες προς τον Λαό και την Πατρίδα.
Σε μας είναι λοιπόν η ευκαιρία να αλλάξουμε αυτόν τον τόπο, να δώσουμε μια δυνατή γροθιά στο κατεστημένο και όλους αυτούς που τρώνε στην ράχη του Λαού για την καρέκλα και το κόμμα, σε όλους αυτούς που τόσα χρόνια κοροϊδεύουν ετούτο τον Λαό και τον έχουν γραμμένο στα παλιά τους τα παπούτσια. Ας προσπαθήσουμε λοιπόν, μακρυά από κινήματα προς το παρών, να είμαστε δίπλα από τον κάθε συνάνθρωπο μας και να το βοηθήσουμε. Ανεξάρτητα αν κάποιος είναι φίλος μας ή όχι. Το μόνο που θέλουμε είναι να ξημερώνει στον τόπο των ηρώων μας και όχι να νυχτώνει. Γιατί οι θυσίες τους για έναν τόπο ελεύθερο, ευημερούντο δεν θα παν χαμένες.
Ας κάνουμε τους πολιτικάντηδες να τρέμουν μπροστά στην προσφορά με νόημα στην κοινωνία και ας σταματήσουμε κι εμείς να γινόμαστε σαν κι αυτούς που μόνο να μιλούμε ξέρουμε να κάνουμε. Ας κάνουμε τα λόγια και τα αισθήματα μας πράξη. Ας δώσουμε ένα γερό μάθημα σ' αυτούς που το τομάρι τους σκέφτονται και την καρέκλα, σ' αυτούς που την δουλειά τους και την θέση τους μόνο στο κόμμα τους χρωστούν.
