Δευτέρα 27 Ιουλίου 2009

Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε κε υπουργέ!

Είδαμε ψές για ακόμα μια φορά τα νέα του ΡΙΚ και παρατηρήσαμε ότι το ΔΗΣΥ θυμήθηκε ότι είναι πατριωτικό και ότι είναι και αντιπολίτευση!
Είδαμε τον βουλευτή του ΔΗΣΥ κο Σαμψών να κατηγορεί τον υπουργό και το κόμμα του για ανθελληνική πολιτική στην ενέργεια του υπουργού να κλείσει φυλακή κάποιους αξιωματικούς για τον λόγο ότι δήθεν διάταξαν νεοσυλλέκτους να φωνάξουν εθνικιστικά και σοβινιστικά συνθήματα.
Ο κος Σαμψών είπε μεταξύ άλλων ότι το να φωνάζεις υπέρ της Ελλάδας και ενάντια της Τουρκίας συνθήματα δεν είναι ούτε εθνικιστικό ούτε τίποτα. Απλά τονόνεις το ηθικό του στρατιώτη.
Ο υπουργός απάντησε σκληρά, κατά το ΡΙΚ, απαντόντας(;): "... που εδηλωρούσαν τον πρόεδρο της δημοκρατίας, τον Αρχ. Μακάριο, μέσα στα στρατόπεδα φανερά, εν πομπή και παρατάξη και υμνούσαν την ΕΟΚΑ Β΄και τον Γρίβα, αρχηγό της ΕΟΚΑ Β΄ που την περίοδο εκείνη η ΕΟΚΑ Β΄ η εγκληματική οργάνωση αυτή, ανατίναζε αστυνομικούς σταθμούς και έκαμνε διάφορα άλλα εγκλήματα." μετά μίλησε για το κυπριακό ότι προσπάθειες που καταβάλλονται για να φωνάζονται εθνικιστικά ρατσιστικά συνθήματα κατ εκείνον εμποδίζουν στην ειρηνική λύση για το κυπριακό.
Είναι προφανές ότι ο υπουργός άμυνας (;) μας βλέπει φαντάσματα και παντού ΕΟΚΑ Β και Γρίβες! Πώς είναι δυνατόν ένας υπουργός να κατηγορήται για μια πράξη η οποία αφορά συνθήματα (ανεξαρτήτου πολιτικού περιεχομένου) και να αναφέρει την ΕΟΚΑ Β΄και τον Γρίβα; Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε κε υπουργέ!
Έπιτα μίλησε για το κυπριακό για ειρηνική λύση κτλ. Αυτό δεν το σχολιάζουμε, απλά θα αρκεστούμε πάλι να διερωτηθούμε τι σχέση έχει η επίλυση του κυπριακού με τα συνθήματα; Μήπως ξεχνά ο κος υπουργός ότι έχουμε κατοχή, καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων; Ε μάλλον το ξέχασε! Γιατί το ΜΟΝΟ που θυμάται είναι την ΕΟΚΑ Β και τον Γρίβα (οι οποίοι δεν υπάρχουν σήμερα(!!!));
Ευχόμαστε να μην συνεχίσει αυτή η κατρακύλα ξεφτίλας σ΄αυτόν τον τόπο γιατί όπως βλέπουμε όλοι δεν πάμε καθόλου καλά.

Τετάρτη 15 Ιουλίου 2009

15 Ιουλίου 1974: Ο λόγος ύπαρξης της Χούντας

Το φασιστικό αποτρόπαιο άρμα της Χούντας


Ήταν η μέρα εκείνη όπου το Έθνος παραδόθηκε στον βωμό της προδοσίας.
Ήταν η μέρα που σήμανε την αρχή της τραγωδίας.
Ήταν η μέρα που, δυστυχώς, έδειξε πόσο δυσλειτουργικό και διχοτομικό ήταν το Σύνταγμα του '60.
Ήταν η μέρα που τέλειωσε οριστικά το έργο και ο σκοπός της δικτατορικής Χούντας.

15 Ιουλίου 1974: Σαν σήμερα τα άρματα μπήκαν στο προεδρικό του Μακαρίου και έδωσαν το πράσινο φως της Τουρκίας να μπει να λεηλατήσει να αφανίσει να σκοτώσει και να κρατά μέχρι σήμερα την Πατρίδα μας.
Χωρίς, σε καμιά περίπτωση, να απενεχοποιούμε την Τουρκία (όπως κάνουν οι ψευδοαριστεροί Κύπριοι) και να λέμε ότι αν δεν γινόταν πραξικόπημα δεν θα μπέναν οι Τούρκοι.
Είναι προφανές ότι ευκαιρία έψαχναν οι Τούρκοι και σε συμφωνία με την Χούντα κατάφεραν να βρούν "αφορμή" και να καταστρέψουν την Κύπρο μας.
35 χρόνια μετά θυμόμαστε εκείνη την μαύρη μέρα που πρόδωσε όλες τις προσδοκίες του λαού για Αυτοδιάθεση και ελευθερία.
35 χρόνια μετά αγωνιζόμαστε σε οδοφράγματα κατοχής ενάντια στην κατοχή της Κύπρου μας.
35 χρόνια μετά δείχνουμε ότι ακόμα υπάρχει η Τουρκία και μας κρατά σκλάβους με παράνομο καθεστώς και στρατό στην Κύπρο.
Η Τουρκία συνεχίζει να μας κρατά τα εδάφη μας, συνεχίζει να παρανομεί, συνεχίζει να "βρίζει" και να λεηλατεί. Η Χούντα, ευτυχώς, έπεσε.
Αυτό που έμεινε τώρα είναι η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ενάντια στην Τουρκία και προς τους πολιτικούς που διεκδικούν "λύση" - παράλυση.